Ogólne informacje o automatycznej skrzyni biegów

1. Modele opisane w niniejszej instrukcji są wyposażone w automatyczną 4-biegową przekładnię AT AF 13-11. Numer identyfikacyjny i kod są wydrukowane na tabliczce znamionowej przymocowanej do obudowy skrzyni biegów (zobacz opór. ilustracja).



2. AT składa się z przemiennika momentu obrotowego (konwerter obrotów), zespół planetarny, sprzęgła sterowane hydraulicznie (sprzęgła), opaski hamulcowe i zespół pompy. Przekładnia planetarna AT umożliwia wybór czterech biegów do przodu i jednego do tyłu. Przełożenie przekładni planetarnej zależy od tego, które jej elementy są zablokowane, a które obracają się swobodnie. Blokowanie i zwalnianie elementów zespołów planetarnych w AT odbywa się za pomocą sprzęgieł i taśm hamulcowych.

3. Pompa hydrauliczna umieszczona wewnątrz obudowy skrzyni biegów wytwarza ciśnienie płynu roboczego niezbędne do uruchomienia taśm sprzęgła i hamulca. Płyn przepływa przez system kanałów przez zespół zaworów. W zależności od tego, które kanały są aktualnie otwarte, aktywowany jest jeden lub drugi tryb AT. Przełączanie głównych trybów odbywa się za pomocą dźwigni zmiany biegów przez drążek napędowy. Inne sygnały o aktualnym trybie ruchu pochodzą z czujników elektrycznych. AT może pracować w jednym z trzech trybów: normalnym, zimowym i sportowym. Kolejność włączania i przeznaczenie trybów opisano bardziej szczegółowo w rozdziale «Sterowanie i metody działania».


4. Przemiennik momentu obrotowego (konwerter obrotów) przenosi moment obrotowy z silnika na skrzynię biegów. Dzięki temu, że przenoszenie obrotów odbywa się hydraulicznie (przez płyn przekładniowy - ATF), Ruszanie samochodem i zmiana biegów przebiegają bardzo płynnie. Ponadto przemiennik momentu obrotowego zapewnia dynamiczną regulację momentu obrotowego podczas przyspieszania.

5. Kierowca steruje AT za pomocą dźwigni zmiany biegów zamontowanej na podłodze pojazdu. Metody kontroli zostały szczegółowo opisane w rozdziale «Sterowanie i metody działania».

6. Ze względu na złożoność konstrukcji AT, brak dostępnych na rynku zamiennych elementów wewnętrznych oraz konieczność posiadania specjalnego wyposażenia, autorzy niniejszej instrukcji nie zalecają właścicielom samochodów samodzielnego przeprowadzania remontu skrzyni biegów. W niniejszym rozdziale omówiono jedynie procedury diagnozowania ogólnych uszkodzeń przekładni, jej bieżącą obsługę, indywidualne regulacje, demontaż i montaż.

7. W przypadku poważnej awarii rozsądniej i łatwiej jest wymienić skrzynię biegów niż tracić czas i pieniądze na przywracanie uszkodzonego zespołu. Jednak samodzielny demontaż i montaż pomoże w dużym stopniu obniżyć koszty (najpierw upewnij się, że skrzynia biegów naprawdę wymaga regeneracji).