Projekt i specyfikacje

Pojazdy z silnikami «12SC», «13N», «13S», «14NV» wyposażony w cztero- lub pięciobiegową skrzynię biegów, w zależności od modelu «F10» z synchronizatorami na wszystkich biegach do przodu. Zmiana biegów odbywa się za pomocą systemu drążków z dźwigni na tunelu podłogi nadwozia. Skrzynia biegów jest zintegrowana w jedną całość. mechanizm różnicowy i końcowy. Obudowa skrzyni biegów nie posiada korka spustowego, ponieważ olej jest uzupełniany przez cały okres eksploatacji pojazdu. Pojemność skrzyni korbowej 4-biegowej skrzyni biegów wynosi 1,7 litra, 5-biegowej skrzyni biegów 1,8 litra dla skrzyń biegów z mocno obciążonymi jednostkami o lepkości oleju zgodnie z SAE 80. Co 30 000 km lub co dwa lata eksploatacji należy sprawdzić poziom oleju, który powinien sięgać dolnej krawędzi otworu kontrolnego znajdującego się w lewej tylnej części obudowy skrzyni biegów Olej jest dolewany przez otwór odpowietrzający w pokrywie dźwigni zmiany biegów.

Od kwietnia 1986 r (. w konstrukcji 4- i 5-biegowej skrzyni biegów «F10» dokonano następujących zmian:

• zwiększono średnicę pierścieni blokujących synchronizatora I i II biegu z 51 do 58 mm. W związku z tym zmieniono konstrukcję widełek drążka zmiany biegów biegów I-II i dźwigni pośredniej napędu zmiany biegów. Części starego i nowego projektu nie są wymienne;
• wszystkie dzielone łożyska kulkowe «otwarty» typu są zastąpione uszczelnionymi łożyskami kulkowymi, które mogą być również stosowane w przekładniach wyprodukowanych przed kwietniem 1986 r.:
• w 4-biegowej skrzyni biegów «F10» Bieg 1. bieg obraca się na dzielonym łożysku igiełkowym «A» (widzieć zdjęcie), a zamiast podkładki oporowej tego koła zębatego zamontowane jest łożysko igiełkowe wzdłużne «B».

Pojazdy z silnikiem «16SV» wyposażony w 4- lub 5-biegową skrzynię biegów «F13», który jest modyfikacją typu KP «F10».


typu KP «F13» ma takie same przełożenia jak typ skrzyni biegów «F10*, z wyjątkiem przełożenia biegu wstecznego i zasadniczo ten sam projekt, z wyjątkiem następujących zmian:

• wzmocniona skrzynia korbowa;
• zastosowano synchronizator biegów I i II z trzema pierścieniami blokującymi;
• w 4-biegowej skrzyni biegów 1. bieg obraca się na dzielonym łożysku igiełkowym. Zamiast podkładki oporowej pierwszego biegu zamontowane jest łożysko igiełkowe wzdłużne;
• konstrukcja kół zębatych I i II biegu przystosowana jest do synchronizatora z trzema pierścieniami blokującymi.

Skład synchronizatora biegów I i II obejmuje następujące części (widzieć zdjęcie): bieg 1 II bieg; wewnętrzne pierścienie blokujące 2; pośrednie pierścienie blokujące 3; zewnętrzne pierścienie blokujące 4; sprzęgło 5; sprężyny 6; krakersy 7; piasta 8 i bieg 9 1. bieg. Po przestawieniu sprzęgła z położenia neutralnego na pierwszy bieg, synchronizator działa w następujący sposób: pod działaniem sprężyn trzy krakersy są przesuwane przez sprzęgło w kierunku osiowym do zewnętrznego pierścienia blokującego. W rezultacie wybierana jest szczelina między trzema pierścieniami blokującymi w ich punktach styku. Moment obrotowy na wewnętrznej stożkowej powierzchni pierścieni, wynikający z różnicy prędkości obrotowych, powoduje ruch zewnętrznego pierścienia blokującego aż do zetknięcia się z występami wewnętrznego pierścienia blokującego, podczas gdy tuleja synchronizatora jest zamontowana na tej samej linii osiowej co zewnętrzna pierścień blokujący. Gdy tylko sprzęgło zostanie przesunięte dalej, styka się z zewnętrznym pierścieniem blokującym synchronizatora. Ten proces nazywa się synchronizacją wstępną.




Pod działaniem siły przyłożonej do dźwigni zmiany biegów. które zwiększa się zgodnie z przełożeniem mechanizmu zmiany biegów, wszystkie trzy pierścienie synchronizatora są dociskane do siebie. Tak długo, jak utrzymywana jest różnica prędkości między biegiem a sprzęgłem, pierścienie blokujące są poddawane momentom obrotowym, które są znacznie większe niż moment generowany w konwencjonalnym synchronizatorze, co powoduje znaczne zmniejszenie siły potrzebnej do zmiany biegów. Metoda, która pozwala całkowicie wyrównać prędkość obrotową sprzęgła synchronizatora i odpowiedniego biegu, nazywa się podstawową synchronizacją.

• wszystkie dzielone łożyska kulkowe typu otwartego zostały zastąpione łożyskami uszczelnionymi.

Cechowanie

Numer kodu skrzyni biegów jest wybity na tylnej pokrywie. Na przykład 26412... 394, gdzie:

• 264 to liczba porządkowa dnia w roku;
• 1 - ostatnia cyfra roku wybicia;
• 2 - numer zmiany, na której zamontowano skrzynię biegów (1 - zmiana poranna. 2 - zmiana wieczorna);
• ... - miejsce do nanoszenia kodów specjalnych od 0 do 99;
• 394 - przełożenie głównego biegu. W tym przykładzie 3,94.

Przełożenia

Do pojazdów z zabudową «sedan» i «hatchback» z silnikami «12SC», «13N» i «13S», dla kombi z tymi silnikami, przełożenie końcowe wynosi 4,18, dla samochodów dostawczych z silnikami «13N» i «13S» — 4,53.

Mechanizm różnicowy

Skrzynia mechanizmu różnicowego obraca się na dwóch łożyskach stożkowych. Napięcie wstępne łożyska reguluje się za pomocą nakrętki.

Moment oporu obracającego się łożyska skrzynki mechanizmu różnicowego

*Nie licząc momentu obrotowego zmierzonego podczas demontażu.