Opieka nad samochodem

Myjnia samochodowa

Przepisy dotyczące ochrony środowiska zabraniają mycia samochodów w miejscach do tego nie wyznaczonych. Jeśli samochód jest często myty w myjniach automatycznych, obracające się szczotki zlewozmywaka pozostawiają ślady na lakierze. Można tego uniknąć myjąc samochód ręcznie na odpowiedniej myjni.

Ptasie odchody, martwe owady, żywica drzew, ślady smoły, soli i inne agresywne osady należy natychmiast zmyć, ponieważ zawierają substancje niszczące powłokę lakierniczą.

Do mycia używaj dużej ilości wody. Unikaj uderzenia w samochód silnym strumieniem wody pod ostrym kątem. Spowoduje to uszkodzenie lakieru. Umyj samochód miękką gąbką lub rękawicą, zaczynając od dachu i przesuwając się od góry do dołu, lekko dociskając. Często wyciskaj gąbkę.

Używaj detergentów tylko do usuwania stwardniałych zabrudzeń. Następnie spłucz pozostały detergent dużą ilością czystej wody. Regularne stosowanie detergentu wymaga częstszej konserwacji. Możesz dodać środek konserwujący do wody do mycia samochodu.

Nie kierować strumienia wody na otwory wlotowe.

Użyj zamszowej szmatki, aby wytrzeć do sucha. Do przecierania lakieru i szkła używaj różnych rodzajów zamszu, ponieważ pozostałości środków konserwujących na szkle prowadzą do pogorszenia jego przezroczystości.

Ślady soli stosowane zimą na drogach są szczególnie niebezpieczne dla wszystkich fałd i fałd, kołnierzy i połączeń drzwi i masek. Dlatego takie miejsca należy dokładnie czyścić gąbką przy każdej myjni, także po myciu automatycznym, a następnie spłukać wodą i wytrzeć suchą irchą.


Nigdy nie myj ani nie susz pojazdu na słońcu. W takim przypadku nieuchronnie powstają plamy wodne.

Uwaga! Po umyciu pojazdu należy osuszyć tarcze hamulcowe poprzez lekkie hamowanie podczas jazdy.

Pielęgnacja lakieru

Ochrona

Czysto umyty i wytarty do sucha lakier powinien być pokryty środkiem konserwującym w takich odstępach czasu i tak często, aby powierzchnia była chroniona przed działaniem warunków atmosferycznych przez hydrofobową i zamykającą pory kompozycję woskową.

Paliwo, olej, smar lub płyn hamulcowy, które miały kontakt z lakierem, należy natychmiast usunąć, w przeciwnym razie lakier ulegnie odbarwieniu.

Konserwację powierzchni lakieru należy powtórzyć, jeśli podczas mycia samochodu wyraźnie widać, że woda wypływa z powłoki lakierniczej nie w postaci kropelek, ale w postaci ciągłej masy. Regularne stosowanie środka konserwującego pomaga zachować oryginalne wykończenie lakieru.

Inną możliwością konserwacji lakieru jest stosowanie kompozycji woskowych stosowanych w praniu. Dobrą ochronę zapewniają jednak tylko wtedy, gdy są używane na każdej myjni samochodowej, pod warunkiem, że odstęp czasowy między dwoma myciami nie przekracza 2-3 tygodni.

Polerowanie Polerowanie jest konieczne tylko wtedy, gdy powłoka lakiernicza utraciła swój pierwotny połysk na skutek niedostatecznej pielęgnacji lub narażenia na działanie kurzu, emisji przemysłowych, słońca i deszczu, a nawet zastosowanie środków konserwujących nie gwarantuje jej przywrócenia. Nie stosować do tego celu środków polerskich o dużej ścieralności ani środków polerskich o podwyższonej agresywności chemicznej, nawet jeśli pierwsza próba takiego polerowania była udana.


Przed każdym polerowaniem pojazd należy dokładnie umyć i dokładnie osuszyć. W przyszłości należy postępować zgodnie z instrukcjami producenta dotyczącymi stosowania środka polerskiego.

Nie maluj od razu dużej powierzchni, aby uniknąć przedwczesnego wyschnięcia lakieru. Większość past polerskich wymaga zastosowania środka konserwującego po użyciu. Nie polerować w bezpośrednim świetle słonecznym!

Plastikowych i matowych części lakierowanych nie wolno konserwować środkami nabłyszczającymi i konserwującymi, ponieważ zwykle prowadzi to do powstania plam. Usuwanie plam ze smoły/smoły. Substancje zawierające żywicę w krótkim czasie wgryzają się w lakier i nie można ich całkowicie usunąć. Świeże plamy można usunąć szmatką nasączoną benzyną do prania.

W razie potrzeby można również użyć benzyny, nafty lub oleju terpentynowego. Na takie plamy bardzo dobrze działa też środek do konserwacji lakieru. Korzystając z niego, możesz odmówić późniejszego prania.

Usuwanie owadów

Owady zawierają agresywne substancje, które uszkadzają powłokę lakierniczą. Dlatego dotknięte obszary należy natychmiast umyć ciepłą wodą z mydłem lub roztworem detergentu, ponieważ owady, które stwardniały na powierzchni, są trudne do usunięcia zwykłym opryskiem. Istnieją również specjalne środki do usuwania owadów.

Pielęgnacja części plastikowych

Części plastikowe, fotele ze sztucznej skóry, podsufitkę, części czarne matowe czyść tylko wodą i szamponem. Nie przemakać tapicerki sufitu. Części plastikowe można czyścić odpowiednim środkiem do czyszczenia tworzyw sztucznych. Nie używaj rozpuszczalników, takich jak rozcieńczalnik nitro, środki czyszczące na zimno lub benzyna.

Czyszczenie szkła

Wytrzyj szybę na zewnątrz i wewnątrz czystą, miękką ściereczką. W przypadku silnego zanieczyszczenia pomoże alkohol lub amoniak i ciepła woda lub specjalny płyn do mycia szyb. Podczas czyszczenia przedniej szyby przesuń ramiona wycieraczek do przodu.

Czyszcząc przednią szybę, wyczyść również pióra wycieraczek.

Uwaga! W przypadku stosowania produktów zawierających silikon, pędzli, gąbek, szmatek i ręczników służących do czyszczenia powłoki lakierniczej nie należy używać do czyszczenia szkła. Podczas natryskiwania farb zawierających silikon okna muszą być zasłonięte grubym papierem lub innym materiałem.

Pielęgnacja gumowych uszczelek

Uszczelnić powierzchnie i powierzchnie uszczelek gumowych od czasu do czasu odkurzyć talkiem lub spryskać preparatem silikonowym. W ten sposób będzie można uniknąć skrzypienia podczas zamykania drzwi. Pocieranie tych powierzchni mydłem w płynie również zmniejsza hałas.

Czyszczenie opon

Nie myć opon strumieniem wody z myjki. Jeśli dysza spryskiwacza znajdzie się zbyt blisko powierzchni opony, jej wewnętrzna warstwa gumy ulegnie nieodwracalnemu zniszczeniu w ciągu kilku sekund, zwłaszcza przy użyciu zimnej wody. Ze względów bezpieczeństwa opony umyte w ten sposób należy wymienić.

Felgi ze stopów lekkich należy szczotkować i konserwować odpowiednim preparatem szczególnie zimą, ale nie stosować agresywnych, kwaśnych, silnie zasadowych, ściernych środków czyszczących ani pralki z wodą o temperaturze powyżej +60°C.

Pasy bezpieczeństwa należy czyścić tylko łagodnym roztworem mydła, nie zdejmując ich. Nie używaj chemicznych środków czyszczących, jak np niszczą tkankę. Pasy automatyczne nawijaj dopiero po ich całkowitym wyschnięciu. Nie suszyć pasów bezpieczeństwa w temperaturach powyżej +80°C ani na słońcu. Ochrona podwozia i konserwacja wnęki


Spód samochodu, w tym nadkola, pokryty jest ochronną warstwą PVC. Szczególnie zagrożone obszary przedniej części pojazdu w pobliżu przestrzeni nadkolowej są chronione przez plastikową powłokę przed uderzeniami kamieni. Dodatkowo elementy karoserii narażone na korozję wykonane są z blach ocynkowanych, a klapa bagażnika z tworzywa sztucznego. dno iw razie potrzeby usunąć jego wady.

Pył, glina i piasek mogą gromadzić się w niektórych obszarach dna. Usuń nagromadzony brud, który zimą może zawierać również sól.

Mycie i konserwacja silnika

Aby zapobiec korozji przednich części samochodu (np. na podłużnicach, belkach poprzecznych), a także zespół napędowy, komorę silnika, w tym wszystkie części i zespoły znajdujące się w komorze silnika, należy pokryć wysokiej jakości środkiem konserwującym. Należy to zrobić najpierw po umyciu samochodu.

Uwaga! Przed umyciem silnika zimną wodą z myjni lub generatora pary należy przykryć generator, skrzynkę bezpieczników, zbiornik płynu hamulcowego plastikowymi workami.

Pielęgnacja i czyszczenie tapicerki siedzeń

Pokrowce z tkaniny

Pokrywy czyścić odkurzaczem lub dość sztywną szczotką. W przypadku silnego zabrudzenia można je wyczyścić pianą.

Plamy z tłuszczu i oleju można usunąć benzyną do prania lub odplamiaczem.

Jednocześnie nie należy bezpośrednio zwilżać miejsca zabrudzenia odplamiaczem, ponieważ w takim przypadku plamy nieuchronnie pojawią się na tkaninie wokół miejsca, które zostało zwilżone odplamiaczem. Pracuj plamą w kółko, przesuwając się od zewnątrz do wewnątrz. Inne zanieczyszczenia są zwykle usuwane ciepłą wodą z mydłem.

Skórzane etui

W przypadku wystawienia na działanie silnego światła słonecznego i dłuższego postoju zdejmij osłony, aby nie wyblakły.

Użyj lekko zwilżonej dzianiny lub wełnianej szmatki, aby wyczyścić skórzane powierzchnie bez moczenia skóry lub szwów. Na koniec wytrzyj wilgotną skórę suchą, czystą szmatką.

Mocno zabrudzone powierzchnie skórzane można czyścić łagodnymi roztworami detergentów bez wybielaczy (2 łyżki stołowe na 1 litr wody). Ostrożnie usuń plamy tłuszczu i oleju za pomocą benzyny myjącej, nie wycierając ich.

Po wyczyszczeniu foteli z lakierowanej skóry należy użyć dostępnego w handlu środka do czyszczenia skóry. Takie fundusze można kupić w specjalistycznym sklepie lub w sklepie samochodowym. Dobrze wstrząśnij przed użyciem i nałóż cienką warstwę miękką ściereczką. Po wyschnięciu wytrzyj powierzchnię czystą, miękką ściereczką. Wykonuj ten zabieg raz na 6 miesięcy, jeśli wpływ zewnętrzny jest normalny.

Obraz

Prace nad edycją karoserii i renowacją lakieru samochodu wymagają ogromnych umiejętności i wiedzy zarówno o samych materiałach, z którymi będą musiały być obrabiane lub przetwarzane, jak io ich zastosowaniu. Umiejętności te są zwykle rozwijane przez wiele lat. Z tego powodu niniejsza instrukcja dotyczy jedynie naprawy drobnych uszkodzeń lakieru.

Do malowania należy używać lakieru całkowicie identycznego z lakierem nałożonym na karoserię. Nawet najmniejsze odchylenia w kolorze są uderzające. Odpowiedni kolor lakieru można znaleźć w numerze lakieru na tabliczce znamionowej.

Jeżeli po pomalowaniu uszkodzonych miejsc oryginalny lakier różni się od użytego podczas prac renowacyjnych, wówczas przyczyny należy szukać w zmianie odcienia pierwotnej powłoki pod wpływem czasu, słonecznego promieniowania ultrafioletowego, nagłych zmian temperatury i ekstremalne warunki pogodowe, a także wpływ emisji chemicznych np. na terenach przemysłowych. Ponadto uszkodzenia powierzchni, przebarwienia i blaknięcie lakieru wynikają ze stosowania środków do pielęgnacji lakieru, które nie spełniają wymagań producenta pojazdu.

Lakier nadwozia jest dwuwarstwowy. Pierwszą warstwę nakłada się farbą główną (Elementarz), drugi - lakier bezbarwny. Podczas lakierowania na jeszcze nie wyschniętą farbę bazową natryskuje się przezroczysty lakier. Podczas wykonywania kolejnych prac lakierniczych istnieje duże ryzyko, że nowo malowane obszary będą nadal widoczne, ponieważ nawet różna lepkość lakieru naprawczego i oryginalnego prowadzi do zmiany koloru. Renowacja uszkodzonego lakieru

Aby zapobiec pojawianiu się rdzy, zaleca się regularne naprawianie nawet niewielkich uszkodzeń lakieru. Zapobiegnie to rozprzestrzenianiu się rdzy.

Jeśli nie docierają małe rysy lub uszkodzenia lakieru spowodowane uderzeniami kamieni «czysty» metalowe, wystarczy pokryć je lakierem o odpowiednim odcieniu. Na te potrzeby wyspecjalizowane sklepy oferują małe tubki lakieru wraz z pędzelkiem. Dodatkowo można dokupić folię samoprzylepną pokrytą odpowiednim lakierem do klejenia miejsc z ledwo widocznymi uszkodzeniami.

Głębsze rysy po kamieniach, gdzie pojawiła się już rdza w postaci kropek, należy traktować szczególnie ostrożnie. Użyj noża lub małego śrubokręta, aby usunąć rdzę «czysty» metal. W takim przypadku wymagana jest szczególna ostrożność, aby na metalu nie pozostały nawet mikroskopijne ślady rdzy. Są tzw «gumki» odrdzewiacz, czyli mała metalowa szczotka.

Leczone rysy należy wytrzeć do sucha i odtłuścić. W tym celu samą rysę, jak również przylegającą powierzchnię, należy oczyścić zmywaczem do silikonu.

Zagruntuj rysę cienką szczoteczką. Biorąc pod uwagę, że podkład jest zwykle sprzedawany w puszkach aerozolowych, nałóż go na pokrywkę puszki i zanurz pędzel.

Po wyschnięciu podkładu pędzlem nakładamy warstwę lakieru z tubki. W takich tubach z lakierem pędzel jest przymocowany do pokrywki. Jeśli żądany lakier jest zakupiony w opakowaniu aerozolowym, nałóż go na pokrywkę puszki z aerozolem i użyj zwykłego pędzla. Jednorazowo nakładać tylko jedną cienką warstwę lakieru. Zapobiegnie to rozprzestrzenianiu się lakieru. Pozwól farbie dobrze wyschnąć. Powtarzaj te czynności, aż rysa całkowicie wyrówna się z powierzchnią ciała.

Prostowanie ciała

Małe wgniecenia w karoserii można wygładzić młotkiem prostującym i odpowiednim kowadłem (obcasy). Jeśli nadwozie jest zardzewiałe w niektórych miejscach, zaleca się, w zależności od stopnia uszkodzenia przez rdzę, wymianę odpowiedniej części lub spawanie.



Wygładź małe wgniecenia na karoserii za pomocą młotka prostującego. Po przeciwnej stronie wgniecenia przytrzymaj piętę kowadła i użyj młotka, aby delikatnie uderzyć w obszar, który ma zostać spłaszczony. Nie zaleca się stosowania silnych uderzeń, ponieważ w takich przypadkach metal ulega rozciągnięciu i nie można prawidłowo wyprostować wgniecenia. Uderzanie młotkiem powinno odbywać się w kierunku od krawędzi do środka wgniecenia.

Zawsze sprawdzaj wyprostowaną powierzchnię dotykiem, uzyskując pożądany kształt. Drobne nierówności można później wyrównać szpachlą.



Rdza i pozostałości starego lakieru po prostowaniu należy dokładnie usunąć z renowowanej powierzchni. Odbywa się to za pomocą szlifierki i grubego papieru ściernego (120). Zakryj lub naklej taśmę ochronną na pobliskie ozdobne wykończenia lub plastikowe części, aby uniknąć uszkodzeń w przypadku ześlizgnięcia się młynka.

Umyj pojazd przed lakierowaniem. Przeprowadzaj prace renowacyjne przy temperaturze powietrza powyżej 12°C, ale nie w otwartym miejscu w pełnym słońcu lub przy wietrznej pogodzie.

Sąsiednie powierzchnie wokół miejsca, w którym będzie przeprowadzana naprawa, dobrze nakleić folię ochronną, aby nie uszkodzić ich lakieru.

Usuń widoczną rdzę za pomocą szczotki drucianej, śrubokręta lub papieru ściernego o ziarnistości 120.

Następnie przeszlifuj krawędzie wokół obrabianego obszaru papierem ściernym o ziarnistości 320, chwytając nieuszkodzony lakier na około 1-2 cm.

Na ocynkowanych elementach karoserii usunąć w miarę możliwości tylko wierzchnią warstwę lakieru, pozostawiając podkład i nie szlifować «nagi» cynk.

Przetrzyj naprawiany obszar czystą szmatką nasączoną rozcieńczalnikiem nitro i pozostaw do wyschnięcia.

Podkład i lakier bazowy muszą pochodzić od tego samego producenta, aby uniknąć ewentualnych emblematów niezgodności. W przeciwnym razie lakier może spęchać lub złuszczać się.

Podkład z puszki aerozolowej nakłada się na przygotowane miejsce z odległości 25 cm bardzo cienką, ale gęstą warstwą. Aby uniknąć zabrudzenia pobliskich części farbą, należy je przykryć gazetami lub folią.

Po 10-15 minutach można nałożyć nową warstwę podkładu. Jeśli szpachlówka ma być nakładana na podkład w celu wygładzenia nierówności, podkład musi dobrze wyschnąć.

Istnieją dwa rodzaje szpachli: dwuskładnikowa i do wykańczania, gotowa do użycia. Jeśli chodzi o dwuskładnik, przed użyciem dodaje się do niego utwardzacz. Powstała mieszanina szybko twardnieje, dlatego należy ją zużyć wystarczająco szybko zgodnie z jej przeznaczeniem. Szpachlówka ta służy do niwelowania stosunkowo dużych nierówności ciała.

Szpachlówka wykończeniowa, gotowa do użycia, jest gęstą masą, która jest wygodna do wyrównania drobnych nierówności. Ta szpachlówka może być nakładana na kilka warstw. Oba rodzaje szpachli sprzedawane są w tubach i słoiczkach.

Szpachlówka wykończeniowa, gotowa do użycia, dostępna również w opakowaniach aerozolowych.

Uwaga! Pomimo tego, że opakowanie wskazuje, że szpachlę można nakładać «czysty» metalu, zalecamy najpierw pokryć powierzchnię podkładem w celu ochrony przed korozją.

Na wyrównaną i przygotowaną powierzchnię nakładamy szpachlówkę dwuskładnikową. Niech kit wyschnie. Przed użyciem szpachli zapoznaj się z instrukcją jej użycia.

Po wyschnięciu szpachli nierówności wyrównać ręcznie lub szlifierką wibracyjną z papierem ściernym o gradacji 180. Szlifowanie można wykonać tzw. szlifowaniem na mokro. W tym celu należy od czasu do czasu dobrze zwilżyć wodą powierzchnię do szlifowania oraz odpowiedni papier ścierny.

Po zakończeniu wytrzyj obszar do czysta i osusz.

Za pomocą szerokiej, elastycznej pacy z tworzywa sztucznego nałóż warstwę szpachli wykończeniowej na naprawiany obszar i pozostaw do wyschnięcia na około dwie godziny. Podczas naprawy wypukłych lub zaokrąglonych obszarów zaleca się nakładanie szpachlówki wykończeniowej z puszki aerozolowej.

W zależności od grubości nałożonej warstwy wykończeniowej szpachlówki należy pozostawić ją do wyschnięcia na 2-3 godziny.

Papier ścierny ma różne rozmiary ziarna. Im mniejsza liczba oznaczająca ziarnistość, tym grubszy jest papier ścierny. Do szlifowania szpachlówki dwuskładnikowej zaleca się stosowanie papieru ściernego o ziarnistości 180-240.

Szpachlówkę wykończeniową i stary lakier przeszlifować na mokro papierem ściernym o ziarnistości 360. Do wykańczania na mokro zaleca się użycie papieru ściernego o ziarnistości 600.

Powierzchnię pokrytą szpachlówką przeszlifować na mokro, regularnie wyciskając wodę z gąbki na powierzchnię przeznaczoną do szlifowania i papierem ściernym o ziarnistości 360.



Do wykańczania na mokro najlepiej nadaje się papier ścierny o gradacji 600. W tym przypadku szlifowanie chwyta sąsiednie obszary nieuszkodzoną powłoką lakierniczą, na którą zostanie nałożony nowy lakier. Szlifowanie należy wykonywać wyłącznie w kierunku jazdy pojazdu. Rysy, które pojawią się na nienaruszonym lakierze, będą wtedy prawie niewidoczne.

Przed nałożeniem powłoki lakierniczej samą przygotowaną powierzchnię oraz obszary przylegające do uszkodzonej powierzchni nie węższe niż dłoń należy oczyścić z tłuszczu i pozostałości silikonu. Rozpuszczalnik silikonowy najlepiej nadaje się do przetwarzania.

Po oszlifowaniu dokładnie oczyścić naprawianą powierzchnię, a sąsiadujące powierzchnie starannie i dokładnie przykryć gazetami lub folią. Jeżeli lakierowanie ma być wykonane na błotnikach, zakryj również opony i amortyzatory.

Powierzchnie przylegające do miejsca aplikacji lakieru należy pokryć tak, aby zapewnić płynne przejście między nową a starą powłoką lakierniczą. Jeśli w pobliżu znajduje się listwa ozdobna lub krawędź części karoserii, pokryj całe miejsce nowym lakierem aż do listwy.



Jak już wspomniano, aby uniknąć niepotrzebnych problemów podczas nakładania lakieru, należy użyć lakieru tej samej firmy co podkład.

Uwaga! Zaleca się, aby przed nałożeniem lakieru na naprawianą powierzchnię poćwiczyć na odpowiedniej części ciała, np. na starym skrzydle.

Powierzchnia przeznaczona do lakierowania musi być sucha i czysta, odkurzona. Jeśli to możliwe, przedmuchaj miejsce naprawy sprężonym powietrzem.

Zwilż podłogę, na której stoi samochód, aby zapobiec gromadzeniu się kurzu.

Przetrzeć miejsce naprawy na całej powierzchni i chwytem nieuszkodzonej powłoki lakierniczej rozpuszczalnikiem silikonowym. Siła przyczepności nałożonego lakieru wzrasta, jeśli naprawiana powierzchnia zostanie przetarta pastą polerską niezawierającą silikonu.

Wstrząsać zawartość puszki z aerozolem przez co najmniej 3-5 minut, aby podczas aplikacji powstała jednorodna masa i nie powstały plamy lakieru.

Jeśli ma być zastosowany lakier «metaliczny», następnie po wstrząśnięciu puszką spryskaj karton odrobiną lakieru. Cząsteczki «Metalicca», przylegające do wewnętrznej powierzchni rozpylacza zostaną usunięte.

Lakierowanie dużych powierzchni, zarówno pionowych, jak i poziomych, odbywa się w układzie krzyżowym. Natrysk lakieru rozpoczyna się poza malowaną powierzchnią i kończy się również poza strefą malowanej powierzchni poprzez obrócenie rozpylacza w przeciwnym kierunku.



W przypadku małych powierzchni lakieruj spiralnie od zewnątrz do wewnątrz, aby uniknąć dużego zasięgu natrysku.

Pojemnik z aerozolem należy przesuwać ze stałą prędkością, zachowując równą odległość od czyszczonej powierzchni. Optymalna odległość od obrabianej powierzchni to około 25 cm.

Spoina między nowym i starym lakierem jest niewidoczna, jeśli lakier jest nakładany w co najmniej czterech przejściach. W tym samym czasie każda nowa cienka warstwa lakieru trochę nachodzi na starą powłokę lakierniczą. Oznacza to, że każda nowa warstwa zachodzi na poprzednią o 2-3 cm.

Uwaga! W przypadku nakładania lakieru z bardzo bliskiej odległości lub zbyt powolnego przesuwania puszki, na obrabianej powierzchni powstaną tzw. zacieki. Oznacza to, że w niektórych miejscach dostała się duża ilość lakieru i nastąpiło jego rozlanie. Te same zacieki powstają, gdy opryskiwacz jest obracany w przeciwnym kierunku, a nie nad powłoką ochronną.

Po każdym nałożeniu lakieru należy zrobić około 5 minut przerwy, aby rozcieńczalnik do lakieru odparował. Lakier nakłada się tak długo, aż jego warstwa będzie wystarczająca.

Podczas nakładania lakieru «metaliczny» pojemnik z aerozolem należy wstrząsać między przejściami, ponieważ cząsteczki metalu zawarte w tego rodzaju lakierze szybko osiadają.

Uwaga! Podczas lakierowania należy upewnić się, że kolor naprawianej powierzchni jest identyczny z głównym lakierem «metaliczny» bardzo trudne. Tak zwana pigmentacja (rozkład cząsteczek aluminium) będzie bardziej jednolita, jeśli podczas ostatniego przejścia lakier będzie natryskiwany z odległości nie 25 cm, ale z około 30 cm.W ten sposób uzyskuje się również pewną jednolitość koloru powłoki lakierniczej. Przy powolnym natryskiwaniu lakieru jego kolor staje się bardziej nasycony i ciemny, a przy szybkim poruszaniu puszką staje się jaśniejszy.

Lakier bazowy «metaliczny» nabiera blasku dopiero po nałożeniu warstwy bezbarwnego lakieru. W tym przypadku nakłada się również 3-4 cienkie warstwy bezbarwnego lakieru. Jednocześnie za każdym razem robi się przerwę na kilka minut, aby poprzednia warstwa wyschła.

Pozostaw lakier bazowy do wyschnięcia na co najmniej 30 minut przed nałożeniem lakieru bezbarwnego. Bezbarwny lakier nakłada się na warstwę bazową naprawianego obszaru, pokrywając się z poprzednim lakierem. Szerokość tego wpisu jest w przybliżeniu równa szerokości dłoni.

Przed nałożeniem lakieru bezbarwnego osłonę ochronną na sąsiednich elementach należy przesunąć o mniej więcej tę odległość.

Oczyścić opryskiwacz z pozostałości lakieru. Odwróć puszkę do góry dnem i naciskając spryskiwacz, przytrzymaj go w tej pozycji, aż lakier całkowicie wypłynie.

Po zakończeniu malowania zdejmij osłonę ochronną z pobliskich części. Jeżeli lakier został natryśnięty tylko do krawędzi osłony ochronnej, a nie z podejściem do niej, to nie jest wykluczone powstanie zacieku na spoinie.

Nowo polakierowaną powierzchnię pozostawić do wyschnięcia. Proces suszenia można przyspieszyć odpowiednią grzałką lub mocną lampą fotograficzną.

Uwaga! Nie suszyć lakieru termowentylatorem. Pył wzniesiony przez wentylator osadza się na jeszcze mokrym lakierze.

Po wyschnięciu lakieru, ale nie wcześniej niż po 48 godzinach, można ostrożnie usunąć lakier, który osadził się na powierzchni pobliskich elementów. Aby to zrobić, użyj miękkiego środka polerującego lub wacików bawełnianych. Polerowanie należy wykonywać w kierunku wzdłużnym.