2. Tarcza cierna porusza się swobodnie po rowkach wału wejściowego skrzyni biegów. Jest utrzymywany w pozycji między kołem zamachowym a tarczą dociskową i naciskiem sprężyny membrany.
Okładziny cierne są nitowane po obu stronach tarczy.
3. Sprężyna talerzowa jest unieruchomiona i utrzymywana w obudowie sprzęgła za pomocą pierścieni oporowych.
4. Łożysko oporowe jest zamontowane na tulei prowadzącej z przodu przekładni. Łożysko porusza się swobodnie na tulei pod działaniem dźwigni zwalniającej, która obraca się wewnątrz obudowy sprzęgła.
5. Dźwignia zwalniająca poruszana jest za pomocą linki za pomocą pedału sprzęgła.W miarę zużywania się tarczy ciernej pedał sprzęgła stopniowo podnosi się z pierwotnego położenia.
Producenci nie podają żadnych informacji dotyczących konieczności regulacji linki sprzęgła.
6. Gdy pedał jest wciśnięty, dźwignia zwalniająca przesuwa łożysko zwalniające do przodu, przesuwając środek sprężyny talerzowej. Obwodowa część sprężyny talerzowej przesuwa się w przeciwnym kierunku i odpycha tarczę dociskową od tarczy ciernej.
7. Gdy pedał sprzęgła nie jest wciśnięty, sprężyna talerzowa dociska tarczę dociskową do tarczy ciernej, która z kolei opiera się o koło zamachowe. W tej pozycji napęd z wału korbowego przenoszony jest na skrzynię biegów.
8. Taki układ elementów pozwala na wymianę zespołu sprzęgła, wysprzęglenie łożyska i uszczelniacza olejowego tulei prowadzącej bez konieczności demontażu silnika lub skrzyni biegów z pojazdu.
9. W 1992 roku modele 1,8 i 2,0 l były stopniowo wyposażane w koło zamachowe (patrz ilustracja).
Ten kształt wygładza obroty i zmniejsza wibracje przekładni.
W tych modelach w celu wymiany sprzęgła należy zdemontować skrzynię biegów.
Komentarze gości