Płyn w przewodach hamulcowych i cylindrach hamulcowych jest mieszaniną glikolu, eteru poliglikolu i kilku innych pierwiastków. Ten żółtawy płyn jest trujący i agresywny w stosunku do lakieru samochodowego i nie powoduje korozji metalowych i gumowych części. Sam pozostaje dość płynny w temperaturze -40°C i pomimo swojej płynności ma niezwykle wysoką temperaturę wrzenia: około 260°C.
Ale płyn hamulcowy ma jedną nieprzyjemną właściwość: łatwo wchłania wodę, tzn «higroskopijny». Woda - na przykład z powodu wilgoci atmosferycznej - może faktycznie przedostać się do płynu hamulcowego: przez zbiornik wyrównawczy lub przez mikroskopijne nieszczelności w przewodach hamulcowych lub gumowych mankietach. Taka absorpcja wody prowadzi nie tylko do korozji metalowych części układu, ale również powoduje gwałtowny spadek temperatury wrzenia płynu hamulcowego. Przy zawartości wody wynoszącej zaledwie 2,5% jego temperatura wrzenia wynosi zaledwie 150°C.
Jest to niebezpieczne, gdy hamulce są mocno obciążone, ponieważ. jednocześnie bardzo się nagrzewają. Pęcherzyki pary mogą tworzyć się w płynie hydraulicznym w pobliżu gorących hamulców. Są ściśnięte - pedał hamulca może zapaść się głęboko, czasami stopa po prostu wciska się w pustkę! W takim przypadku czasami pomaga szybkie pompowanie płynu pedałem hamulca. Efekt ten jest szczególnie niebezpieczny podczas zatrzymywania samochodu po dużym obciążeniu hamulców. Z powodu braku przeciwnego wiatru wszystko w otoczeniu hamulców nagrzewa się jeszcze bardziej; podczas parkowania maksymalna temperatura jest utrzymywana nawet po 15 minutach postoju. A po około pół godzinie temperatura płynu hamulcowego spada do normy.
Dlatego plan konserwacji przewiduje profilaktyczną wymianę płynu hamulcowego co dwa lata.
Płyn hamulcowy musi być zgodny z US FMVSS §571.116 DOT 4 i SAE J 1703. Wszystkie płyny wymienione z tym oznaczeniem można bezpiecznie mieszać. Opel stosuje płyny hamulcowe ATE i Lockheed.
Komentarze gości