Kiedy następuje zapłon?

Iskra powinna skoczyć w odpowiednim momencie. Spalanie mieszanki paliwowo-powietrznej przebiega najefektywniej w momencie jej sprężenia do najmniejszej objętości. W silniku czterosuwowym to maksymalne sprężanie jest osiągane w momencie, gdy tłok pod koniec suwu sprężania (2. miara) chce przejść z ruchu do przodu na ruch do tyłu (3) skok roboczy. Zanim tłok zacznie poruszać się w przeciwnym kierunku, na ułamek sekundy zatrzymuje się w najwyższym punkcie trajektorii swojego ruchu. Ten punkt nazywa się «górny martwy punkt» (TDC). Nazywa się odpowiedni przeciwny moment - dolny punkt ruchu wstecznego «dolny martwy punkt» (NMT), co nas w tym przypadku nie interesuje.

Wróćmy do prawidłowego momentu iskry zapłonowej: więc idealnym momentem zapłonu jest moment, w którym tłok dopiero zaczyna swój ruch wsteczny. Kompresja jest maksymalna, a tłok można mocno docisnąć do bloku silnika. Mimo to niewłaściwe byłoby ustawienie kąta wyprzedzenia zapłonu dokładnie w górnym martwym punkcie, ponieważ. mieszanki paliwowo-powietrznej zajmuje pewien czas (około 1/3000 sek) aż zapali się i rozwinie pełne ciśnienie spalania. Dlatego czas zapłonu jest ustawiany wcześniej. Mówimy o «czas zapłonu». Dlatego strzał startowy dla iskry brzmi nawet podczas ruchu tłoka w górę, a ciśnienie spalania rozwija się natychmiast po GMP.

Górny martwy punkt i regulacja zapłonu

Wraz ze wzrostem prędkości obrotowej silnika iskra zapłonowa powinna przeskoczyć wcześniej, ponieważ. - o tym już mówiliśmy w poprzedniej sekcji - mieszanka paliwowo-powietrzna zawsze potrzebuje tego samego czasu do zapłonu. Tylko w ten sposób proces spalania odbywa się dokładnie we właściwym czasie, a mianowicie wtedy, gdy tłok zaczyna się ponownie cofać.


Spalanie mieszanki paliwowo-powietrznej zależy również od jej składu. Z lekko wciśniętym pedałem gazu (Na «obciążenie częściowe») mieszanka w komorach spalania ma zmniejszoną zdolność zapłonu; więc spala się wolniej. W takim przypadku zapłon musi działać również z wcześniejszym przewodem.

Późny zapłon

W innych sytuacjach konieczne jest przesunięcie zapłonu w kierunku «później». W takim przypadku zapłon następuje, gdy tłok już dawno minął górny martwy punkt, tj. zapłon następuje prawie podczas suwu wydechu, co poprawia skład spalin, ale obniża moc silnika. W związku z tym prawidłowe jest posiadanie późnego zapłonu, gdy silnik pracuje bez obciążenia w trybie wymuszonego biegu jałowego (np. podczas zjazdu ze wzniesienia bez gazu).