Ogólny opis zawieszenia i układu jezdnego

Rodzaj zawieszenia

Zawieszenie przednie - niezależne, z kolumnami MacPhersona, amortyzatorami gazowymi i stabilizatorem poprzecznym.

Zawieszenie tylne - Niezależne, wielowahaczowe.

W modelach Wagon/Signum opcjonalnie montowany jest system regulacji wysokości jazdy z tyłu.

Informacje ogólne

Uwaga: Zawieszenia Wagon i Signum mają konstrukcję podobną do tych stosowanych w modelach Sedan i Hatchback. Różnica między modelami polega na rozstawie osi, który w modelach Station Wagon/Signum jest o 13 cm dłuższy niż w modelach Hatchback.

Uwaga: Podczas montażu elementów konstrukcji zawieszenia i układu kierowniczego bezwzględnie należy przestrzegać wymagań dotyczących siły dokręcania połączeń gwintowanych (zobacz specyfikacje)!

1. Projekt niezależnego zawieszenia przedniego z ramą pomocniczą i wahaczami dolnymi, kolumnami MacPhersona i stabilizatorem przedstawiono w Res. ilustracje. Elementem nośnym przedniego zawieszenia jest zamknięta rama pomocnicza, która jest mocowana do nadwozia w 4 punktach poprzez wsporniki tłumiące. Dodatkowo 2 boczne wsporniki są połączone z dolną częścią korpusu z tyłu. Kolumny składają się z amortyzatorów teleskopowych i sprężyn śrubowych i są przymocowane górnymi końcami do wzmocnionych wsporników na błotnikach przednich błotników, a dolnymi końcami do zespołów zwrotnic za pomocą połączeń śrubowych. Piasta wraz z łożyskiem koła wykonana jest jako jeden zwarty zespół, łożyska nieregulowane nie wymagają konserwacji. Zespół piasty jest montowany w zwrotnicy. Dolne części zwrotnic połączone są za pomocą łożysk kulkowych z dolnymi wahaczami zawieszenia. Dźwignie są przymocowane do ramy pomocniczej wewnętrznymi końcami, z których jeden (tył) zainstalowano podporę hydrauliczną w celu zmniejszenia hałasu i wibracji podczas ruchu pojazdu. Dźwignie mają na celu ograniczenie bocznego i wzdłużnego ruchu przednich kół. Ponadto, ze względu na pewne zmiany (schylać się) środkowa oś sprężyn śrubowych jest kompensowana przy ruchach poprzecznych. Stabilizator przechyłu jest standardem we wszystkich modelach. Stabilizator jest montowany na ramie pomocniczej i połączony z rozpórkami zawieszenia za pomocą dwóch rozpórek pionowych. Został zaprojektowany w celu kompensacji bocznego przechyłu samochodu podczas pokonywania zakrętów. Przednie zawieszenie nie wymaga konserwacji podczas eksploatacji.




2. Zawieszenie tylne składa się z 2 wahaczy połączonych ze sobą trzema belkami poprzecznymi oraz mocowań zespołu piasty tylnego koła montowanych na wahaczach (zobacz opór. ilustracja). Na przednich końcach dźwigni znajdują się gumowo-metalowe wsporniki. Przechodzą przez nie śruby mocujące wahacze we wspornikach przykręconych do podłużnic nadwozia. Aby zmniejszyć masę tylnego zawieszenia, część elementów belek poprzecznych wykonano z aluminium. Tylne zawieszenie jest również wyposażone w stabilizator, który zmniejsza przechyły pojazdu podczas pokonywania zakrętów i zapewnia bardziej niezawodną przyczepność tylnego koła. Zawieszenie tylnego zawieszenia odbywa się za pomocą dwóch sprężyn śrubowych i dwóch amortyzatorów. Górne końce amortyzatorów mocowane są do elementów nośnych spodu nadwozia. Sprężyny są montowane oddzielnie od amortyzatorów (dzięki temu zwiększa się przestrzeń bagażowa) i są mocowane za pomocą dwóch siodełek, z których jedno jest przymocowane do kołnierza zawieszenia, drugie - do spodu samochodu. Niektóre modele mogą być wyposażone w system regulacji wysokości tylnego zawieszenia. Podobnie jak w przednim zawieszeniu, piasty tylnych kół wraz z łożyskami wykonane są w postaci pojedynczych zespołów - łożyska nie wymagają konserwacji.


4. Często podczas wymiany elementów zawieszenia mamy do czynienia z mocowaniami, których nie da się odkręcić. «klejący» elementy złączne ze względu na to, że są stale narażone na wpływy zewnętrzne, mają kontakt z wodą, brudem, sadzą i innymi substancjami, które przyczyniają się do rozwoju korozji. W celu ułatwienia procedury udzielania ww «zablokowany» elementów złącznych należy je wcześniej zaimpregnować dużą ilością oleju penetrującego lub specjalnego środka do korozji korozji. Szorowanie odsłoniętych gwintowanych części elementów złącznych sztywną szczotką drucianą również pomaga poluzować zardzewiałe nakrętki. W szczególnie ciężkich przypadkach o zwolnienie «zablokowany» śrub / nakrętek, możesz użyć dłuta / wybijaka i ciężkiego młotka. Upewnij się, że dłuto / wybijak nie pęka, staraj się nie uszkodzić nici niedokładnymi uderzeniami. W ostateczności można podgrzać uparty łącznik i otaczające go elementy za pomocą palnika lub palnika gazowego. Technologia ta, ze względu na potencjalne zagrożenie pożarowe i ryzyko poparzeń, powinna być stosowana tylko wtedy, gdy zawiodły wszystkie inne metody. Aby zwiększyć moment obrotowy podczas zwalniania elementów złącznych, stosuje się na nich różnego rodzaju przedłużki, bramki i dysze do rur. Czasami nakrętka/śruba zaczyna się poddawać po tym, jak została lekko dokręcona w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Wszystkie elementy złączne, których zwolnienie wymagało zastosowania nadzwyczajnych środków podczas montażu, należy wymienić!

Uwaga: Po oddaniu dokładnie sprawdź stan zapięcia iw razie potrzeby wymień na elementy o tym samym rozmiarze.

5. Ponieważ czynności konserwacyjne elementów zawieszenia wykonywane są pod pojazdem, należy wcześniej zadbać o podniesienie pojazdu i zamocowanie go w pozycji podniesionej (przygotuj niezawodny podnośnik i rekwizyty

Uwaga: Nigdy nie wykonuj żadnych prac pod pojazdem, który w pozycji podniesionej jest zabezpieczony wyłącznie podnośnikiem.

6. Optymalne właściwości jezdne i minimalne zużycie opon uzyskuje się przy prawidłowej geometrii kół. W przypadku nierównomiernego zużycia opon, a także niezadowalającego trzymania się drogi, konieczne jest sprawdzenie geometrii zawieszenia i geometrii kół. Będzie to wymagało serii pomiarów optycznych, które można wykonać tylko za pomocą specjalnego sprzętu.